Luna, maart 2024

Studeren met AIH

Na mijn tussenjaar, waarin ik heb gereisd en genoten heb van het niets Hoeven doen, was het tijd om te gaan beginnen aan een studie. Ik koos voor de studie Security Studies aan de Universiteit Leiden. Een studie over de veiligheid van mensen en waarbij veel onderzoek gedaan wordt naar gebeurtenissen uit het verleden. Ik vond het best spannend, want ik wist niet of het niveau van de Universiteit te zwaar zou zijn. Zou ik meer hulp nodig hebben? Is deze studie wel echt iets voor mij? Ga ik leuke mensen ontmoeten of zou ik alleen zijn? Zullen die mensen mij begrijpen wat ik heb en zullen ze dat accepteren? Allemaal vragen die op dat moment in mijn hoofd speelden. Echter, ik had ook gezonde spanning. Ik had erg veel zin om nieuwe dingen te leren en uitdagingen aan te gaan. Bij nieuwe dingen weet je niet wat er van je verwacht wordt en wat je grenzen zijn. Ondanks dat ik geleerd heb met mijn aandoening mijn grenzen te kennen en die op tijd aan te geven, wil ik mijzelf altijd uitdagen.

Voordat ik begon met mijn studie, heb ik contact gezocht met de studieadviseur om te kijken waar eventueel aanpassingen en bepaalde faciliteiten nodig zouden zijn vanwege mijn aandoening. Gelukkig waren de studiecoördinatoren van de Universiteit heel begripvol en zagen ze de noodzaak en was het zo geregeld.

De ervaring van de eerste twee weken voldeed aan mijn verwachtingen. Ik ontmoette nieuwe mensen die nu mijn vrienden zijn en mijn studie is nog interessanter dan ik oorspronkelijk dacht. Deze factoren helpen heel mee, want mijn mentale gezondheid is erg belangrijk voor mijn ziekte, want stress kan ook een opvlamming veroorzaken. Dat heb ik helaas eerder ervaren. En doordat mijn studie zo interessant is, merk ik dat ik ook beter kan concentreren en behoud ik mijn motivatie. Dit is erg belangrijk voor mij, want ik slik nog steeds prednison en hierdoor is mijn concentratie lager.

Soms mis ik hoorcolleges of werkgroepen vanwege mijn aandoening, omdat ik bijvoorbeeld naar het ziekenhuis moet. Dat zal ik blijven houden en dat is wel balen. Gelukkig heb ik hele lieve vrienden die altijd notities voor mij maken waardoor ik niet veel mis.
Ik ben niet bij een studentenvereniging gegaan. Zelf ben ik niet zo’n grote feestbeest die houdt van festivals en feestjes. Dit heeft ook te maken dat ik geen alcohol kan drinken. Dus een “typische” student, ben ik niet en dat is ook niet erg en ik mis dat ook niet. Ik vermaak me prima met mijn vrienden, hobbies en de studie. Gelukkig zijn de mensen om mij heen ook begripvol daarin en laten ze mij in mijn waarde.

Op dit moment voel ik me erg gelukkig en gaat het ook goed! Natuurlijk, er blijven momenten waar ik me minder en alleen voel. Die momenten zijn normaal en horen er eenmaal bij. Deze studie houdt mij op de been en voel ik me net zoals al die andere studenten.