Mijn vader gaf laatst te kennen dat hij binnenkort wel weer een glaasje wijn zou lusten. Als je levercirrose hebt, is dat natuurlijk niet zo verstandig. Maar helaas gaan verstandig zijn en een beetje van het leven genieten niet altijd hand in hand.
Als je een leverziekte hebt, krijg je het etiket “alcoholist” er soms gratis bij. Mannen wordt aangeraden niet meer dan twee eenheden per dag te drinken (en het liefst natuurlijk niets). Mijn vader zat zeker aan het dubbele, maar toch heb ik hem nooit als alcoholist beschouwd. Hij was nooit dronken, hij had geen onhoudbare drang naar alcohol – hij vond het gewoon lekker. De behandelend arts gaf aan dat het wel of niet krijgen van cirrose deels in de genen zit; hij had patiënten onder behandeling die aanzienlijk meer dronken dan mijn vader en hier niet mee konden stoppen, maar er minder ernstig aan toe waren. Voor een deel dus domme pech voor mijn pa.
Ik las laatst een artikel in de Volkskrant waarin de noodklok werd geluid over alcoholgebruik. Ik vind inderdaad dat er een cultuur heerst waarin alcohol nog steeds als stoer wordt gezien - niet alleen onder jongeren, ook mijn generatie weet er wel raad mee. Dat is kwalijk en eerlijk is eerlijk, de meeste mensen die te diep in het glaasje hebben gekeken worden er niet leuker op.
Maar een hoogleraar gaf in het artikel aan dat hij één glas alcohol per maand drinkt. En dit verwonderde mij een beetje. Want hoe dóe je dat dan? “Ik ontkurk een lekker flesje wijn. Jij ook een glaasje, Maaike?” “Nee dank je, ik heb drie weken geleden al een glas gehad.” Of als tijdens een gezellig etentje de wijn vloeit en het smaakt je goed, dan sla je een tweede glas af, omdat je met één glas al aan je maximum zit deze maand? Ik zie dit niet helemaal voor me.
Het artikel sluit af met dat wijn af en toe een onverstandige keuze kan zijn in een verder verantwoord leefpatroon waarin je gezond eet en sport. Dat lijkt mij inderdaad de meest haalbare keuze voor het merendeel van de mensen. Ik weet dat het onverstandig is om te drinken, maar ik lust af en toe best een wijntje. Bovendien, als ik mijn huis uit ga om lekker gezond hard te lopen, doe ik dat langs het Amsterdam-Rijnkanaal hier in mijn wijk, waar 100.000 boten per jaar hun uitlaatgassen de wereld in puffen. Is het geen levercirrose die me eronder krijgt, dan is het wel een longaandoening.
Lees hier het volledige artikel in de Volkskrant van 23 septemeber 2017.
12 oktober 2017
Hambakenwetering 15
5231 DD 's-Hertogenbosch
Tel: 085 - 27 34 988
E-mail: ofni@leverpatientenvereniging.nl
KvK: 40535249
Bank: NL 44 INGB 0000 361 038
ANBI: 808313472
