1. Home
2. Ervaringsverhalen
3. Alcohol en leverziekte
4. Een tweede kans

Alcohol en leverziekte: Een tweede kans

Bij mij is levercirrose ontstaan na een aantal jaren van stevig alcohol gebruik. Door privé-omstandigheden ben ik steeds meer gaan drinken over een langere periode. In oktober 2004 werd door de huisarts het vermoeden geuit van een hepatitis en hij stuurde me door naar het ziekenhuis voor verder onderzoek. Daar werd levercirrose vastgesteld. Ik moest gelijk blijven voor behandeling.

De laatste borrel

De nacht voordat ik naar de huisarts ging, 20 oktober 2004, heb ik nog een stevige borrel genomen. Na de laatste borrel die nacht, heb ik nooit meer alcohol gedronken. Voor mijzelf heb ik er toen echt een punt achter gezet. In een keer cold turkey; niet geminderd, maar radicaal gestopt. Voor mij werkte en werkt het nog steeds.

Toen ik uit het ziekenhuis in Amsterdam werd ontslagen, werd me aangeraden om professionele hulp te zoeken bij (in mijn geval) de Jellinek-kliniek. Na een paar gesprekken daar ben ik, in overleg, gestopt met de consulten en ben ik zelfstandig door gegaan op de ingeslagen weg. Het bevalt nog steeds erg goed zonder drank! Ik ben dan ook erg dankbaar voor de nieuw geboden levenskans.

Naar het LUMC

Tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis in Amsterdam werd ik ook doorgestuurd naar het LUMC te Leiden voor verder onderzoek en werd er gekeken of ik in aanmerking kon komen voor transplantatie. Na een screeningsweek in april 2005 werd ik op de transplantatielijst gezet, weliswaar met de mededeling dat de wachttijd ongeveer 2 jaar zou bedragen, afhankelijk van het aantal donoren en tussendoor gekomen spoedgevallen. Gedurende de wachttijd bleef ik steeds onder controle in Leiden. Zowel in het ziekenhuis in Amsterdam als in Leiden werd er nooit tegen mij gezegd van ‘het is je eigen schuld had je maar niet moeten drinken’ en meer van dat soort uitspraken. Niemand heeft me veroordeeld en mede hierdoor voelde ik mij meer en meer gesteund om het vol te houden.

Een tweede kans

Op 14 juni 2007 ging ‘s nachts mijn mobieltje af. Of ik maar naar het LUMC wilde komen, omdat er een lever voor me was. Ik ben nu een jaar getransplanteerd en ik voel me prima. Na de transplantatie is mijn leven veranderd. Ik kan meer, heb meer energie, de interesse voor de dingen om mij heen is terug en zo veel meer. Voor mij is dit Een Tweede kans! Voor mij geen drank meer, ik mis het geen dag, ik heb er geen enkele behoefte meer aan. Mijn knop ging om toen ik te horen kreeg: ‘levercirrose door drank’. Ik ben en kon zelf stoppen. Maar ik begrijp goed dat iemand anders misschien meer hulp nodig heeft. Schaam u niet met uw vraag om hulp. Een ander zal u graag helpen. 

Hans